در حال حاضر که کشور درگیر موضوع انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری بدلیل از دست دادن رئیس جمهور منتخب در سانحه هوایی است، بهتر است به بحث تعریف دموکراسی در ساختار حکمروایی نظری داشته باشیم. بر اساس رویکردهای حکمروایی و تعریف دموکراسی کثرت گرای رادیکال لاکلائو و موفه، این مدل؛ راهی برای خاتمه دادن به هر گونه اندیشه ذاتی درباره زندگی سیاسی می باشد؛ راهی که در آن قدرت های پراکنده، هژمونی های موازی و در نتیجه گفتمان های متعدد شکل می گیرد. گفتمان هایی که توانایی اقناع و اشباع کنندگی گزاره های آنها می تواند آنهـا را به گفتمـان هژمـونیک تبـدیل نماید. اما آنچه در این دموکراسی رادیکال پراهمیت جلوه می نماید آن است که در نتیجه توسعه فرهنگی ناشی از پست مدرنیسم و بازی های گفتمانی باید تفاوت و تکثر موجود در جامعه در شکل رقابتی خود حفظ شود. بصورت راهبردی بر خلاف دنیای واقعی، درون فضای مجازی امکان تحقق چنین رقابتی فراهم می گردد. از اینرو افراد در معرض انتخاب می توانند با ایجاد تعادل هژمونی بر اساس فضای رادیکال دموکراسی مجازی با کاهش قدرت سلبی فضای واقعی، از این موضوع استفاده نمایند و رقیب خود را در تنگنای برابری قرار دهند. تنگنایی که معمولا انحصار کنندگان قدر از آن بیزار هستند. در این حالت بر اساس نظریه حکمرانی؛ رادیکال دموکراسی مجازی توانایی بسیاری برای تاثیرگذاری در زندگی اجتماعی و سیاسی، افراد در شرف انتخاب دارد. فرضیه بر این است که فضای مجازی اینترنت با ویژگی های منحصر به فردی نظیر ابرمتنی، ابرشبکه ای، کنش تعاملی و تمرکززدایی قدرت رسانه ای که به وسیله دو ویژگی امکان دست یابی به هویت مجازی و امکانات تخصصی و فنی غیر انحصاری اینترنت تضمین می گردد، توانایی شکل دهی به یک انتخاب عمومی فارق از توانایی هژمونی سازی بر اساس قدرت مالی، سازمانی و فردگرایی را دارد. بر این اساس می توان با ایجاد یک فرایند قالب "حکم رانی" بر فضای مجازی نوعی تعادل سیستماتیک به سمت انتخاب حداکثری در یک ساختار تکثرگرا ایجاد نمود که فرد منتخب نه بر اساس هژمونی که بر اساس توان مدیریت فضاهای متکثر که لازمه فردی با ویژگی ریاست جمهوری است انتخاب شود.

عباس خداپرست

#حکمرانی #حکمروایی #انتخابات #انتخاب #دموکراسی #دموکراسی_رادیکال #ریاست_جمهوری #ایران