در نظریه حکمرانی سياسي سه اصل بنيادين انسان سياسي، مفاهمه سياسي و فن حكمراني از مسائل فكربرانگيز محسوب ميشوند. اين سه اصل تاكنون كمتر به مقياس خرد و منطق سياسي سنجيده شده اند و اغلب در گفتار و نوشتار مي آمدند و نيامده رخت بر مي بستند بدون اينكه در آنها تفكر جدي صورت گرفته باشد.

در اين تفكر هريك از اين موضوعات به نحوي مورد توجه قرار گرفتند و در حد امكان تلاش شده كه از پنهاني هاي آنها رمزگشايي صورت گيرد. به ويژه طرح مدل مفاهمه سياسي در فن حكمراني به تناسب نوآمدتر بوده و با دو طرح انسان سياسي و فن حكمراني تعميق بيشتري يافته است.

امروزه هرچند تفكر در آنها كاري سخت دشوار است، ولي چاره اي جز انديشيدن در قلمرو هريك وجود ندارد. اين ضرورت با لزوم ديگري درآميخته كه براساس آن مفاهمه تفهمي از سياست بنيادين، انسان سياسي و فن حكمراني مورد نياز شده است. با اين رويكرد سياست مفاهمه اي در فن حكمراني دنبال ميشود تا اين فن با محتواي سياست مفاهمه اي براي انسان سياسي نافع شود. زيرا هدف از حكمراني در جامعه سياسي براي اداره امور انسان سياسي است و اگر منافع انساني تأمين نشود دليلي براي حكمراني يا حكمروايي وجود ندارد.

#حکمرانی #نظریه_حکمرانی #حکمروایی #عباس_خداپرست #مفاهمه #سیاست #abbas_khodaparast